IX Ogólnopolski Konkurs na Tomik Wierszy TYSKA ZIMA POETYCKA– po debiucie rozstrzygnięty!

17 lutego, 2009 admin Posted in literatura Możliwość komentowania IX Ogólnopolski Konkurs na Tomik Wierszy TYSKA ZIMA POETYCKA– po debiucie rozstrzygnięty! została wyłączona

Od 2000 roku Teatr Mały w Tychach organizuje Ogólnopolski Konkurs na Tomik Wierszy „Tyska Zima Poetycka” – po debiucie.

Obecnie rozstrzygnięta została IX edycja „Tyskiej Zimy Poetyckiej”. Laureatem jest Krzysztof BIELEŃ za tomik „Wiciokrzew przewiercień”.

Wydane drukiem książki poetyckie laureatów konkursu tworzą serię „Biblioteka Tyskiej Zimy Poetyckiej”.

Do tej pory ukazało się 8 tomików:

1. Cezary Domarus „Mózg story” (2001),
2. Adam Pluszka „Zwroty” (2002),
3. M.K.E. Baczewski „Antologia wierszynieśmiałych” (2003),
4. Robert Król „Lida” (2004),
5. Jacek Dehnel „Wyprawa na południe” (2005),
6. Anna Tomaszewska „lokomotywy, wagony, sukienki” (2006),
7. Piotr Kuśmirek „Zimne zabawki” (2007),
8. Wioletta Grzegorzewska „Orinoko”(2008).

Jury w składzie:
– Jacek Gutorow
– Józef Kurylak
– Adam Wiedemann
po przeczytaniu i dogłębnym przeanalizowaniu nadesłanych maszynopisów 53 tomików poetyckich, postanowiło jednogłośnie nagrodzić „Wiciokrzew przewiercień” .
Laureatem IX edycji konkursu został Krzysztof BIELEŃ.
Zwycięzcy przysługują nagrody regulaminowe:
– wydanie drukiem tomiku „Wiciokrzew przewiercień”
– nagroda pieniężna w wysokości 2.500 zł brutto ufundowana przez Teatr Mały w Tychach.

Organizatorzy IX Tyskiej Zimy Poetyckiej serdecznie zapraszają do Teatru Małego (ul. ks. kard. Augusta Hlonda) 27 lutego 2009 (piątek) na biesiadę poetycką wieńczącą IX Ogólnopolski Konkurs Na Tomik Wierszy TYSKA ZIMA POETYCKA – po debiucie.

W programie:

godz. 17.00, kawiarnia „Belfegor”

*Turniej Jednego Wiersza ( dla najlepszych nagroda 200 zł i zaproszenia na imprezy do
Teatru Małego; wyniki turnieju publikowane będę w marcu/kwietniu na łamach
kwartalnika „Tyski Magazyn Kulturalny” w nakładzie 2.500 egz)

godz. 18.00, Galeria „Obok”

* wieczór autorski Krzysztofa BIELENIA i promocja wydanego przez Teatr Mały
nagrodzonego tomiku „Wiciokrzew przewiercień”.
W spotkaniu wezmą udział jurorzy konkursu: Jacek Gutorow, Józef Kurylak , Adam
Wiedemann

Ewa Iwanciów
AddThis Social Bookmark Button

Arkadiusz Kremza

6 stycznia, 2009 admin Posted in literatura, sylwetki Możliwość komentowania Arkadiusz Kremza została wyłączona

Arkadiusz Kremza – poeta, ur. 1975 r. w Mikołowie. Autor czterech tomów poezji: BLOKI (Mikołów 1997), HOCKI-KLOCKI (Mikołów 2000), BRANIA (Kraków 2003), PUKANIE ZIEMI (Nowa Ruda 2006) LUDZIE WEWNĘTRZNI (Mikołów, 2009) oraz kilku arkuszy poetyckich. Publikował we wszystkich ważnych czasopismach artystyczno – literackich w kraju (m.in. STUDIUM w Krakowie CZAS KULTURY w Poznaniu, OPCJE i FA-ART w Katowicach, KRESY w Lublinie, DWUKROPEK w Warszawie, ARKADII W Mikołowie.). Jego wiersze znalazły się z antologii INNY ŚWIT (Katowice 1994) oraz w ANTOLOGII NOWEJ POEZJII POLSKIEJ (Kraków 2000), ANTOLOGII POEZJI NA DZIKO – MARTWE PUNKTY (2004). Autor scenariuszy teatralnych – Środek, Modliszka, Małpa. Współreżyser spektaklu muzycznego do poezji Rafała Wojaczka – NIGDY NIE OTWIERAĆ OKNA. Laureat wielu konkursów poetyckich. Mieszka w Mikołowie i pomieszkuje w Torky.

AddThis Social Bookmark Button

XVI Turniej Jednego Wiersza im. Rafała Wojaczka

5 grudnia, 2008 admin Posted in literatura Możliwość komentowania XVI Turniej Jednego Wiersza im. Rafała Wojaczka została wyłączona

Waldemar Jocher z Prudnika wygrał Turniej Jednego Wiersza im. Rafała Wojaczka

XVI Turniej Jednego Wiersza im. Rafała Wojaczka połączony ze spotkaniem autorskim Roberta Rybickiego, jurora tegorocznej edycji.

Imprezie towarzyszył wernisaż wystawy fotografii: Witolda Cichockiego pt. Ślady, tropy i miejsca Rafała Wojaczka i Rafała Wojaczka pt. Czarno-biały Mikołów 1962 r.

Instytut Mikołowski, ul. Jana Pawła II 8/ 5, Mikołów

Wystawa Witolda Cichockiego prezentuje różne, fotograficzne zapisy miejsc lub dokumentów związanych z życiem i twórczością Rafała Wojaczka. Jej układ zachowuje chronologię. Możemy więc oglądać miejsca w Mikołowie, Kędzierzynie Koźlu i we Wrocławiu ( m.in. podwórko rodzinnego mieszkania, szyba z pokoju w mieszkaniu rodzinnym, pokreślona odpalanymi zapałkami, wnętrze dworca kolejowego we Wrocławiu, fragment fasady willi, gdzie popełnił samobójstwo ), możemy też ogladać fotografie dedykacji Wojaczka w jego tomikach ( m.in. dla Stachury ), fragmentów jego tekstów (wierszy i prozy) i jego nekrologii. Całość wydobywa magiczny, przejmujący wymiar życia poety. Kadry tych fotografii nie tylko dokumentują zachowane ślady i miejsca. Ujawniają ich esencjonalną i ukrytą nierzadko treść, bezpośrednio związaną z samą poezją Rafała Wojaczka. Dodatkowym walorem tej wystawy, będą pokazane oryginalne fotografie autorstwa Rafała Wojaczka, przedstawiające Mikołów w styczniu 1962 r.
Maciej Melecki

fragment filmu Wojaczek Lecha Majewskiego

więcej filmów na youtube.com

AddThis Social Bookmark Button

Spotkania Poetyckie OBOK: wieczór autorski Wojciecha BONOWICZA

5 grudnia, 2008 admin Posted in literatura Możliwość komentowania Spotkania Poetyckie OBOK: wieczór autorski Wojciecha BONOWICZA została wyłączona

Read the rest of this entry »

AddThis Social Bookmark Button

Spotkanie z Maciejem Zarembą

5 grudnia, 2008 admin Posted in książki, literatura Możliwość komentowania Spotkanie z Maciejem Zarembą została wyłączona

Read the rest of this entry »

AddThis Social Bookmark Button

Inne Tradycjew Instytucie Mikołowskim

25 czerwca, 2008 admin Posted in literatura Możliwość komentowania Inne Tradycjew Instytucie Mikołowskim została wyłączona

Read the rest of this entry »

AddThis Social Bookmark Button

Wojciech Bonowicz

21 kwietnia, 2008 admin Posted in literatura Możliwość komentowania Wojciech Bonowicz została wyłączona

Wojciech Bonowicz

Poeta, publicysta, dziennikarz. Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim.Otrzymał wyróżnienie w Konkursie na Brulion Poetycki (1989), nagrodę główną w konkursach poetyckich „Nowego Nurtu” (1995) oraz im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego (1995). Biografię Tischner nominowano do Nagrody Literackiej NIKE (2001). Za tom Pełne morze ( 2006 ) otrzymał Literacką Nagrodę GDYNIA` 2007 . Mieszka w Krakowie.

Poezje:Wybór większości (1995)Hurtownia ran (2000)
Wiersze ludowe (2001)
Pełne morze (2006)
Hurtownia ran i Wiersze ludowe (2007)
Wybór większości i Wiersze z okolic (2007)

Patrzę na niego
artykuły Tygodnik Powszechny
Biuro Literackie


Sąd

Bóg trzyma ich w sieci. Wysoko wznosi
zaciśniętą dłoń. „To nie miałoby sensu” –
wołają ci którzy sami się potępili.

Nie rozumieją że najgorsze już się dokonało:
w dniu w którym porzucili królewskie korony
żeby założyć czapeczki z papieru i pokrzyw.


AddThis Social Bookmark Button

Stany innego rodzaju – Cezary Dmarus

25 lutego, 2008 admin Posted in literatura Możliwość komentowania Stany innego rodzaju – Cezary Dmarus została wyłączona

Read the rest of this entry »

AddThis Social Bookmark Button

ZZA GŁOWY – Maciej Melecki

25 lutego, 2008 admin Posted in literatura Możliwość komentowania ZZA GŁOWY – Maciej Melecki została wyłączona

Read the rest of this entry »

AddThis Social Bookmark Button

VIII TYSKA ZIMA POETYCKA rozstrzygnięta!

14 lutego, 2008 admin Posted in literatura Możliwość komentowania VIII TYSKA ZIMA POETYCKA rozstrzygnięta! została wyłączona

VIII TYSKA ZIMA POETYCKA ROZSTRZYGNIĘTA! Read the rest of this entry »

AddThis Social Bookmark Button

Jurij Andruchowycz – „Egzotyczne ptaki i rośliny”

29 września, 2007 admin Posted in literatura Możliwość komentowania Jurij Andruchowycz – „Egzotyczne ptaki i rośliny” została wyłączona

Jurij Andruchowycz
Pani Kapitanowa

Kapitańska wdowa miała w zakamarkach
kuchni białe myszki chowane pokątnie,
miała też zwanego Michelem kanarka
i chustki trójkątne.

Przy tym nikt nie wiedział, gdzie bywa do rana,
w jakich katakumbach dotrzymuje postów?
Szlomo Fiszer czasem dawał jej banana
lub inne warzywo, lub figę po prostu.
(A, jeszcze najstarszy syn Andruchowycza
chleba do tych warzyw jej użyczał).

Królowa zaułków chodząca w łachmanach,
kapuściana głowa w nenufarach chustek.
A ten jej kapitan – co to za ananas?
Pewnie umarł młodo, a życie miał puste?

Dlatego klękała przenajczystsza wdowa
przed ołtarzem studni, modląc się bezwiednie,
żeby głębinowa i święcona woda
zmyła z niej te święta oraz dni powszednie.

Na roślinnych rusztach płotów zwykła mościć
płótna swoich chust w desenie rozmaite
i publicznie suszyć herby samotności,
niedorzeczna jak przeżytek.

A gdy jej nie stało – zwiądł i cały Rynek,
tylko piach arabski zmiótł ślady jej wzruszeń.
Odleciała, jak mówią, na skrzydłach chuścinek.
Mówią też, że porwali ją sanitariusze./p>

AddThis Social Bookmark Button