Fucking close upObrazy
Close up coraz bliżej, do czego bliżej, może do niczego, co jest po drugiej stronie, ciemność na której dnie lśni światło, w mroku nocy, w mroku dnia, w mroku twarzy, fucking close up jak skowyt, skamieniały krzyk, przerażenie, gwałtowny gest, cięcie nożem, rany, twarze rany, twarze zastygłe w konwulsji, spazm, wylew, pieprzona gwałtowność gestu, obrona przed ciszą grobu, przed ostatecznym znieruchomieniem, nie, nie wiem co to znaczy, tylko przeczuwam wewnętrznym pulsem, rozedrganiem, rozpierdalaniem się, close up podobne zapisowi dezintegracji, rozpadania się na płonące kawałki, niczym challenger, eksplozje, nie wiem, bo wolę nie wiedzieć, fucking close up jest tam gdzie już nie można nic wiedzieć, tylko patrzeć na spadające płatki śniegu, i spadać razem z nimi, spadać coraz niżej i zarazem wyżej, piruety spadania w mrok, jasność, we wszystko czego nie ma, a być może jest, fucking close up, kontemplacja ruin, konwulsje drgawek zamkniętych w formie, bo przecież forma musi istnieć, zamyka, powstrzymuje przed ostatecznym rozpadem, fragmentaryzacja chaosu, wyodrębnianie struktury z magmy spadającej, rozżarzonej lawy, gest obrony, gest ocalenia przed zapadnięciem się w ostateczny mrok, nie wiem, nie musze nic wiedzieć, nic nie wiem, bo co można wiedzieć, fucking close up, kontestacja, punk, śmieci, odpady, destrukcje, rany, manifestacja rany czasu i przestrzeni, rany ciała, rany skowyczącego, podszytego ciepłą krwią wnętrza, jakiego wnętrza, może duszy, co za słowo, ale czy jest w tym języku chrząszczy jakieś inne, sz, czy , że, nie w tym języku nie ma innego, a nie chce wracać do języka, bo go nie znam, konwulsje, błądzenie, fucking close up, tylko tyle, nic więcej, intuicje, przeczucia, muszę się położyć, odpocząć, patrzeć na spadający śnieg, otoczony fucking close up.
Adam Sikora
ADAM SIKORA: Operator filmowy, reżyser, fotografik, malarz. Absolwent Wydziału Operatorskiego PWSFTViT w Łodzi (1988). W 2006 zdobył w Krakowie Nagrodę Główną „Srebrny Lajkonik” (Krakowski FF – Konkurs Krajowy) i nagrodę za reżyserię podczas Guangzhou International Documentary Film Festiwal (Chiny), a w 2005 roku otrzymał w Kielcach (Ogólnopolnopolski Niezależny Przegląd Form Dokumentalnych „Nurt”) Nagrodę Prezesa Zarządu TVP S.A. za „wstrząsający obraz humanitarnej katastrofy małego śląskiego miasteczka, stający się metaforą degradacji człowieka bez pracy i środków do życia”. W 2001 roku został Laureatem Srebrnej Żaby na Camerimage 2001 za zdjęcia do „Angelusa” w reżyserii Lecha Majewskiego. Za zdjęcia do „Drugiego brzegu” otrzymał w 1998 roku nagrodę MF Teatrów TV w Plłowdiw. Za dokument „Bluesmani – ballada o Janku ‚Kyksie’ Skrzeku” otrzymał Srebrnego Lajkonika na Festiwalu Filmów Krótkometrażowych i Dokumentalnych w Krakowie w 2000 roku. Zrealizował liczne teatry telewizji. W 2005 roku na V Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej otrzymał nagrodę za zdjęcia do spektakli: „Geza-dzieciak” w reżyserii Zbigniewa Brzozy oraz „Intryga i miłość”w reżyserii Macieja Prusa.
Realizator wielu programów kulturalnych Telewizji Polskiej, m.in. Ogrodu Sztuk i Rozmów na nowy wiek. Autor
licznych wystaw fotografii (Instytut Mikołowski, Cieszyn, Słupsk). Uhonorowany jest tytułem Zasłużonego Mikołowianina. Ostatnio współpracował z Jerzym Skolimowskim i Piotrem Dumałą.
Instytut Mikołowski, ul. Jana Pawła II 8/ 5, Mikołów, tel. 032 7380755
e-mail